میز اداری ساده در اکثر فروشگاه های لوازم خانگی وجود دارد. مصاحبه با آلیس واترز، مالک رستوران Chez Panisse و بنیانگذار The Edible Schoolyard
آلیس واترز در هیئت مدیره مؤسسه زمین، کمیته ملی مادران و دیگران برای محدودیت های آفت کش ها و به عنوان مشاور صدای عمومی در مورد ایمنی و سلامت غذا خدمت کرده است.
آلیس واترز به خاطر تلاش‌هایش در ایجاد حیاط مدرسه خوراکی، جایزه قهرمانان آموزش جان استنفورد، جایزه برتری در آموزش و پرورش و جایزه انسان‌دوستانه سال جیمز ریش را دریافت کرده است.
مرکز سوادآموزی زیست محیطی: آلیس، می‌توانید فلسفه خود را درباره اهمیت محیط غذاخوری، به ویژه در رابطه با کودکان و تجربه غذاخوری، توضیح دهید؟
آلیس واترز: برای اینکه بچه ها با هم پشت یک میز بنشینند و واقعاً دور یک میز به هم متصل شوند، میز باید به گونه ای آماده شود که آنها را تشویق کند تا با هم باشند و به طور قابل تصوری آنها را تشویق کند که غذای خود را به اشتراک بگذارند.
در کارمان در The Edible Schoolyard، ما به بچه‌ها می‌گوییم که واقعاً به آنها اهمیت می‌دهیم، نه فقط به آنچه در دهانشان می‌گذارند. ما مکانی را درست کرده‌ایم که راحت است، زیرا به آنها نشان می‌دهد که ما نیز اهمیت می‌دهیم.
ما می خواهیم آنها چیزهای زیبا را ببینند و همچنین چیزهای زیبا را بو کنند و بچشند. مثلا من خیلی دوست دارم سفره را زمین بگذارم. این همه بخشی از این است که به آنها بگوییم که ما اهمیت می دهیم.
ما در حال ایجاد فضایی هستیم که به طور طبیعی حسن نیت و احترام را تقویت می کند – یک تجربه روزمره که رفتار متمدنانه را تشویق می کند.
میز را با یک سفره و بشقاب، چنگال و چاقو واقعی می چینیم. ما به مرکز جدول فکر می کنیم. شاید بتواند از یک مرکز کوچک استفاده کند.
بچه‌ها انتخاب می‌کنند که چه چیزی ممکن است باشد، خواه گل‌هایی از باغ، چیزی از آشپزخانه، سبزیجات، یا چیزی که بخشی از چیزی باشد که بچه‌ها می‌خورند. نیازی به بهبود غذا یا محیط اطراف نیست.
CEL: به نظر شما تفاوت بین سرو غذا در بشقاب های کاغذی یا پلاستیکی یکبار مصرف و سرو غذا در ظروف واقعی چیست؟
AW: وقتی ما غذا را روی ظروف واقعی با ظروف نقره ای واقعی سرو می کنیم، فکر می کنم در حال مدل سازی پایداری هستیم. ما سعی می‌کنیم جایگزینی برای ایده دور ریختنی به بچه‌ها ارائه کنیم – این ایده که شما می‌توانید پس از اتمام کار، آن را دور بیندازید.
در کلاس آشپزخانه حیاط مدرسه خوراکی، دانش آموزان تجربه دستمال های پارچه ای را دارند که هر روز شسته می شوند. من فکر می کنم که ظروف نقره و ظروف دارای همان ارزش آموزشی هستند.
ما تجربه غذا خوردن را به مجموعه‌ای از ارزش‌ها متصل می‌کنیم که به طور طبیعی دانش‌آموزان را به سمت آینده‌ای سالم‌تر برای خود و کره زمین هدایت می‌کند.
CEL: شنیده‌ام که شما به سبک‌های مختلف سرو اشاره کرده‌اید – سبک کافه تریا، سبک خانوادگی، آماده‌سازی تازه – چندین روش مختلف برای ارائه غذا به دانش‌آموزان که آن را جذاب و جذاب نگه می‌دارد.
